Deel 2

Gepubliceerd op 20 juni 2020 om 08:54

Ik pak Luci haar handje vast en samen lopen we de hotelkamer uit, naar de lift. Luci drukt op het knopje van de lift en de deuren gaan direct open.

Als we instappen word ik overvallen door de hoeveelheid spiegels die er in hangen. Mijn gezicht spreekt boekdelen, er staat een ongelukkige vrouw in deze lift. Ergens vind ik dat ik niet eens mag klagen. Uiteindelijk hebben we een goed leven. Wonen in een groot huis, zeg gerust maar villa, rijden allebei in een mooie auto, kunnen meerdere keren per jaar op vakantie en we hebben geen geldzorgen. Er zijn genoeg mensen die het veel slechter hebben dan ik, dus wie ben ik dan om te klagen?


Op de 2e etage stopt de lift. De deuren gaan open en een lange, gespierde man stapt de lift in.

'Goedemiddag.' zegt hij vriendelijk. 'Hallo meneer.' zegt Luci. 'Wat een een beleefd meisje ben jij.' zegt hij tegen haar. Ik glimlach vriendelijk naar hem. 'Dat heb je zeker van je mooie moeder geleerd.' zegt hij erachter aan.

Ik voel dat het schaamrood op mijn kaken verschijnt. De deuren van de lift gaan open, we zijn op de begane grond, saved by the bell. De man stapt uit en verdwijnt in het niets. Verbouwereerd loop ik samen met Luci naar het zwembad toe.


Als we ligbedjes hebben gevonden en onze spullen hebben geïnstalleerd kunnen we eindelijk gaan zwemmen. We beginnen in het peuterbad, Luci is helemaal in haar elementje en ik geniet met volle teugen van mijn mooie meisje. Mijn vlees en bloed, wat ben ik trots op haar! 'Mama, zullen we nu van grote glijbaan gaan?' Ze pakt mijn hand en trekt me mee naar de trap van de glijbaan. Na een tiental treden kom ik boven aan als een hijgend hert. Die conditie van mij is ook niet meer wat het is geweest. 'Mama, het is best hoog hoor.' zegt Luci angstig. 'Kom maar schatje, jij kan dit.' Ze neemt plaats op mijn schoot en als het licht van het stoplicht op groen springt glijden we samen naar beneden, schaterend van het lachen.
'Dat was leuk mama! Gaan we nog een keer?' Nog voor ik antwoord heb gegeven lopen we alweer richting de trap. Na een paar keer glijden, lopen we terug naar onze ligbedjes en gaan we even liggen zonnen.


'Mama, ik heb een beetje trek.' zegt Luci na drie kwartier. 'Laten we even wat gaan eten.' antwoord ik. Ze trekt haar bad poncho aan en ik doe mijn omslagdoek om mijn lichaam. Samen lopen we hand in hand richting het eettentje bij het zwembad. 'Oh mama, kijk! Pizza! Mag ik dat?' Ik begin te lachen, 'Ja natuurlijk mag je pizza.' Ik bestel een pizza margherita voor ons samen en twee glazen appelsap. We nemen plaats aan een tafeltje in de hoek, zo hebben we overzicht over het hele restaurantje. Niet veel later wordt de pizza gebracht en kunnen we gaan eten.
Als we klaar zijn met eten en ons bord op de afwaskar zetten, pakt Luci mijn hand stevig vast. 'Voor altijd samen he mam?' zegt ze ineens. Een brok schiet in mijn keel. Waar komt dit nou weer ineens vandaan? 'Voor altijd samen lieverd.' antwoord ik snel. Haar woorden blijven zich in mijn hoofd een paar keer herhalen. Ik probeer te bedenken waarom ze dit ineens zegt, als ik ineens uit mijn gedachte gehaald wordt. 'Lekker gegeten dames?' vraagt de lange gespierde man uit de lift. 'Jaaa, zegt Luci enthousiast. Ik had een pizza samen met mama.' De man lacht, 'heeft het gesmaakt?' vraagt hij terwijl hij mij aankijkt met zijn felblauwe ogen. Ik knik, 'Ja zeker.' 'Goed om te horen, dan ga ik nu even wat eten. Fijne middag nog!' en hij loopt weg. 'Mama, ken jij die meneer?' vraagt Luci als we terug lopen naar onze ligbedjes. 'Nee lieverd, die man ken ik niet.' Het blijft even stil.           


Aangekomen bij onze ligbedjes gaat Luci in de chill stand. Ze is moe. Nog geen 5 minuten later ligt ze heerlijk te slapen. Ik pak mijn telefoon er bij om te kijken of Frank als iets heeft laten horen. Maar helaas, helemaal niks, dus ik besluit hem te appen met de vraag of hij nog boven is. Al snel krijg ik antwoord; Net klaar met bellen, ik ga even douchen en dan op bed liggen. Veel plezier jullie, tot later. Kort en krachtig. Zoals ik al voorspelde, meneer komt niet. Weer voel ik de teleurstelling.

 


 Toen ik Frank leerde kennen was hij een heel ander persoon. Na zijn 'openingszin' zijn we eigenlijk meteen aan het kletsen geraakt en niet meer gestopt. We hebben die avond nummers uitgewisseld en daarna heel veel gedatet. Hij nam mij mee naar mooiste restaurantjes en strandtentjes. Uren zaten we te praten over van alles en nog wat. Zagen de zon ondergaan en soms ook weleens op komen. Ik vond zijn aandacht heerlijk en soms zelfs eigenlijk iets te veel. Maar toch na een half jaar besloten we samen te gaan wonen, het ging eigenlijk zo goed tussen ons dat ik dat wel aandurfde te gaan. Ik heb toen mijn huur opgezegd, mijn appartementje verlaten en ben bij hem ingetrokken. Van een appartementje naar een kast van een huis gaan, was wel iets waar ik heel erg aan moest wennen. Ook de schoonmaakster en de tuinman die er liepen waren voor mij onbekend terrein.

 

Ik kijk naar mijn kleine meisje, ze ligt heerlijk te slapen. Haar natte haartjes vastgeplakt op haar mooie gezichtje. Haar mondje ietsje open en haar handje onder haar gezichtje. Wat is ze toch knap. Zo kan ik uren naar haar kijken als het moet. Net wanneer ik mijn boek uit mijn tas wil pakken om te gaan lezen, hoor ik mijn telefoon gaan. Een appje van Frank; Problemen op de zaak, we moeten direct terug naar Nederland.

Reactie plaatsen

Reacties

Rene
4 jaar geleden

Heerlijk! open eindes moet ik nog steeds aan wennen haha. ik kijk al uit naar deel 3!!